Η Νομαρχιακή Επιτροπή Δυτικής Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία την κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί και συνολικά η εκπαίδευση.
Κλιμάκιο της Ν.Ε. με τη συνοδεία του βουλευτή Δυτικού Τομέα Θ. Παπαχριστόπουλου, επισκέφθηκαν τη Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γ’ Αθήνας, κα Παπαδημητρίου και τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Γ’ Αθήνας, κ. Αλεξανδρή και ενημερώθηκαν για την κατάσταση στα σχολεία της περιοχής μας και τα μέτρα που εφαρμόζονται.
Διαπιστώθηκε ότι, πέρα από το μέτρο του κλεισίματος τμημάτων ή σχολείων σε περίπτωση κρουσμάτων, κανένα άλλο μέτρο δεν προβλέπεται. Ούτε καν ιχνηλάτηση των επαφών των κρουσμάτων. Ούτε καν τεστ στους εκπαιδευτικούς, που κάποιοι μπαίνουν ακόμα και σε πέντε τμήματα την ημέρα!
Άνοιξαν τα σχολεία χωρίς να αναζητήσουν τρόπους και χώρους για να επιτευχθεί η αραίωση των μαθητών, όπως πρότεινε η επιστημονική επιτροπή και όπως ζητούν τα παιδιά.
Μάλιστα αύξησαν με νόμο τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα!
Άνοιξαν τα σχολεία με τους μισούς αναπληρωτές σε σχέση με τις άλλες χρονιές.
Χωρίς επιπλέον καθαρίστριες, όπως επιβάλλουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα.
Χωρίς να επιλύσουν τα κτιριακά προβλήματα που είχαν προκύψει στη Δυτική Αθήνα από τον περσινό σεισμό.
Χωρίς κανένα μέτρο προστασίας εκτός από τα παγουρινάκια του “χορηγού”. Είκοσι μέρες μετά, ακόμα δεν κατάφεραν να δώσουν σωστές μάσκες στα παιδιά.
Τα κρούσματα στις ηλικίες των μαθητών αυξήθηκαν κατακόρυφα μετά το άνοιγμα των σχολείων, διασπείροντας τον ιό στις οικογένειές τους και στο σύνολο.
Τα αιτήματα των μαθητών είναι δίκαια. Η όποια έκφραση του αγώνα τους, εφόσον αποφασίζεται συλλογικά μέσα από Γενικές Συνελεύσεις είναι σεβαστή. Όπως σεβαστή είναι και η αγωνία των παιδιών της Γ’ Λυκείου και των οικογενειών τους, ειδικά στις περιοχές μας, όπου η δυνατότητα των φροντιστηρίων είναι περιορισμένη.
Όλα αυτά τα γνωρίζουν στην κυβέρνηση. Η ιδεοληψία τους όμως, εναντίον του δημόσιου σχολείου, εναντίον κάθε δημόσιου, δεν τους επιτρέπει να δαπανήσουν χρήματα για να προσλάβουν περισσότερους εκπαιδευτικούς, δεν τους επιτρέπει να στηρίξουν πραγματικά τη δημόσια παιδεία.
Αυτοί που δεν κατάφεραν να πάρουν "σωστά μέτρα" για τις μάσκες, είναι δυνατόν να πάρουν σωστά μέτρα για τις ζωές μας;
Θα συνεχίσουμε να τους το επιτρέπουμε;
